Bloedverlies na start menopauze: dit moet je weten
De overgang begint met de menstruatie die onregelmatig wordt en dat kan wel een aantal jaren duren.
Je merkt dan dat je last krijgt van opvliegers, opvliegers, nachtelijk zweten en humeurschommelingen. Sommige vrouwen hebben zelfs last van dagelijks bloedverlies tijdens de overgang. Maar wat als je in de menopauze terecht bent gekomen en toch nog last hebt van bloedverlies? We bespreken in dit artikel een aantal mogelijke oorzaken.
Oorzaken van bloedverlies na start van de menopauze
Tijdens de overgang is het dus heel normaal om onregelmatig te menstrueren. Je bent pas echt in de menopauze als je een jaar lang niet meer menstrueert. Er rijpen geen eicellen meer in je eierstokken en je kan niet meer in verwachting geraken.
Bloedverlies na de menopauze, ook wel ‘postmenopauzaal bloedverlies’ genoemd, komt niet bij alle vrouwen voor en is meestal geen reden tot paniek want er kunnen verschillende redenen zijn voor dit bloedverlies. Toch is het belangrijk dat je altijd even contact opneemt met je huisarts of gynaecoloog als je last hebt van bloedverlies op latere leeftijd.
Oorzaken in de vagina
Het slijmvlies in je vagina wordt dunner door de dalende aanmaak van oestrogeen als je in de overgang bent. Daardoor is de vaginawand droger en kwetsbaarder. Geslachtsgemeenschap kan dus zorgen voor kleine wondjes in de vagina en dat zie je soms door bloedverlies.
Ook een verzakking in de vagina kan de vaginawand irriteren. Om die verzakking tegen te gaan, dragen sommige vrouwen een pessarium. Het nadeel is dat een pessarium irritatie kan veroorzaken, waardoor bloedverlies ontstaat.
Oorzaken in de baarmoederhals
In de baarmoederhals kan een poliep groeien die begint te bloeden. Een poliep is een rode uitstulping die ontstaat door samengegroeid slijmweefsel. Meestal is een poliep in de baarmoederhals goedaardig, maar dus ook een van de oorzaken van bloedverlies.
Baarmoederhalskanker kan ook bloedverlies veroorzaken. Al komt baarmoederhalskanker na de overgang veel minder voor. Let wel, er is een verschil tussen baarmoederhalskanker en baarmoederkanker.
Oorzaken in de baarmoeder
Tijdens en na de overgang daalt het oestrogeen- en progesterongehalte van een vrouw waardoor het baarmoederslijmvlies dun blijft. Een dun slijmvlies is een kwetsbaar slijmvlies. Bloedverlies is daardoor onschuldig en niet om je zorgen om te maken. Het wordt daardoor kwetsbaarder, wat kan leiden tot onschuldig bloedverlies.
In sommige gevallen is het mogelijk dat het baarmoederslijmvlies toch weer verdikt na de overgang. Je kan dit zien aan bruine afscheiding in je ondergoed. In de bijnier worden hormonen aangemaakt die vetweefsel omzetten in oestrogeen. Dit verdikte baarmoederslijmvlies in de overgang is meestal onschuldig, maar het kan ook een prestadium van baarmoederkanker zijn. Laat het dus altijd nakijken door een arts!
Wanneer je nog niet zolang in de overgang bent, is het mogelijk dat je toch nog een menstruatie hebt. Soms gebeurt dit bijvoorbeeld opeens na 2 jaar. Hoe langer je in de overgang bent, hoe kleiner die kans is. Ben je na 5 jaar weer ongesteld? Maak dan een afspraak bij je arts want dit komt minder vaak voor.
Baarmoederkanker
Net als in de baarmoederhals kan er ook in de baarmoeder een poliep groeien die eventueel bloedverlies veroorzaakt. Meestal zijn dit soort poliepen goedaardig, maar wanneer poliepen bloeden, worden ze uit voorzorg verwijderd.
Als baarmoederkanker ontstaat uit het slijmvlies, dan veroorzaakt dit in een vroeg stadium bloedverlies. Uit onderzoek blijkt dat 10% van de vrouwen met bloedverlies na de menopauze, baarmoederkanker heeft. Overgewicht, een hoge bloeddruk of suikerziekte vergroten de kans hierop.
Soms kunnen vleesbomen of myomen ook bloedverlies na de overgang veroorzaken. Bij 5 op 100 vrouwen met bloedverlies na de menopauze wordt er een vleesboom gevonden. Vleesbomen komen vaker voor bij vrouwen die nog niet in de overgang zitten, omdat ze ontstaan in de eierstokken onder invloed van hormonen.
Andere oorzaken
Bloedverdunnende medicijnen zijn vaak de oorzaak van bloedverlies na de overgang. Ook geslachtsziekten zoals chlamydia kunnen een ontsteking van het slijmvlies veroorzaken. Een gevolg daarvan is dat het slijmvlies snel gaat bloeden.
Onderzoek van bloedverlies na de overgang
Net omdat er zoveel oorzaken aan de basis van bloedverlies na de menopauze liggen, is het belangrijk om het niet te negeren en een arts te raadplegen. De kans is groot dat het bloedverlies onschuldig is, maar je weet dat toch beter met zekerheid. Een arts zal in eerste instantie proberen om via een uitstrijkje en een inwendige echo de oorzaak te bepalen. Bij een vermoeden dat de oorzaak in de baarmoeder ligt, kan een arts wat weefsel uit de baarmoederholte afnemen. Een echo met contrastvloeistof kan helpen om eventuele poliepen beter op te sporen. Deze onderzoeken kunnen krampen geven die vergelijkbaar zijn met menstruatiepijn.
Als het nodig is, dan wordt er een hysteroscopie ingepland. Een arts kijkt via een dunne buis met een kleine camera in de baarmoeder. Via de buis kan wat vloeistof worden ingebracht waardoor de baarmoeder uitzet. Deze behandeling wordt gebruikt om een biopt af te nemen of om een poliep of vleesboom te verwijderen.
Mogelijke behandelingen
Na het onderzoek kan de arts een behandeling bepalen. In veel gevallen is geen behandeling nodig omdat het bloedverlies onschuldig is. In 10 à 20% van de gevallen is het wel mogelijk dat het bloedverlies opnieuw opduikt. Wanneer dat na meer dan 6 weken gebeurt, raadpleeg dan opnieuw je huisarts of gynaecoloog.
In geval van verdikt of verdund slijmvlies kan een arts opteren voor een hormoonbehandeling. Bij verdund slijmvlies wordt dan een oestrogeenkuur toegediend. Verdikt slijmvlies wordt behandeld met een progesteronkuur. Door progesteron rijpt het slijmvlies en wordt het uitgestoten. In sommige gevallen wordt ook geopteerd voor een hormonenspiraal die 5 jaar kan blijven zitten.
Wanneer er een poliep of vleesboom wordt ontdekt, wordt die uiteraard verwijderd. Wordt er een tumor in de baarmoeder gevonden, dan kan het advies zijn om je baarmoeder en eierstokken te laten verwijderen.